نشست جماعت دعوت و اصلاح سردشت حول گرامیداشت یاد شهدا و مصدومان فاجعه‌ی بمباران شیمیایی سردشت، شامگاه ۱۴ تیرماه جاری با بررسی تخصصی موضوع بمباران شیمیایی، برگزار شد.
در این نشست که حدود ٧٠ نفر حضور داشتند، صاحب‌نظران، ضمن تبیین ضرورت و اهمیت پرادختن به موضوع بمباران شیمیایی سردشت، رسالت مجموعه‌های منسجمی چون جماعت دعوت و اصلاح را در اهتمام به مناسبت‌های اینچنینی، غیرقابل اغماض برشمردند.
رئوف آذری، فعال صلح و مهربانی و از پیشکسوتان گرامیداشت سالیاد بمباران شیمیایی، حضور سبز و نقش‌آفرینی جماعت را در همه‌ی سالیادها ستود و نقش شخصیت‌های جماعت به‌ویژه شورای دور اول شهر و شخص آقای جلال معروفیان و همکاری بسیاری از مجموعه را در نهادینه کردن سالیادها، غیرقابل انکار خواند و گفت: «کمیسیون فرهنگی و اجتماعی دور اول شورای شهر، بعد از حدود ۱۲ سال خموشی و سکوت معنادار مسؤولان و حتی فعالان، در هفتم تیرماه سال ۱۳۷۸ اولین یادواره را در سالن ۲۰۰۰نفری شهر و با حضور بیش از دو هزار نفر با حضور مسؤولان کشوری و بسیاری از فعالان شهری و منطقه‌ای برگزار کرد و همان اولین یادواره، تلنگری شد برای شکل‌گیری انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت و فعالیت برای شناساندن عمق فاجعه‌ی روی داده در سردشت و نیز مطالبه‌گری حقوق آسیب‌دیدگان که شایسته است در جای خود ثبت و ضبط و برای آیندگان نقل گردد.»
این فعال مدنی، اضافه کرد: «جا دارد به مجموعه هیأت مؤسس انجمن دفاع از حقوق مصدومین و نیز هنرمندان، ورزشکاران و کنشگرانی نیز که هریک فردی و گروهی اهتمام لازم را به موضوع بمباران شیمیایی و حقوق آسیب‌دیدگان داشته‌اند، آفرین گفت.»
آذری افزود: «فاجعه‌ی سردشت یک رخداد محلی، استانی، منطقه‌ای و صرفاً ملّی نیست، و باید آن در مقیاس بین‌المللی مورد مداقه قرار داد که بی‌شک، مسؤولیت مجموعه‌ی ارزشمندی چون جماعت دعوت و اصلاح بنا به ظرفیت‌های انسانی و جغرافیایی سنگین‌تر است که می‌طلبد جماعت بیش از پیش، این فاجعه را مورد اهتمام و توجه قرار دهد و در این حوزه‌ها، دعوت به آشتی و صلح و اصلاحگر رویه‌های ارتباطی و تعاملی نوع بشر باشد.»
عضو مؤسس بنیاد صلح و مهربانی، به‌عنوان عضویی از بنیانگذاران و رئیس سابق دانشگاه آزاد اسلامی سردشت، اقدامات میدانی چند سال اخیر را توفیقی الهی برشمرد و نقش «نیت خیر» و «عمل خالص» در موفقیت‌های جمعی یادآور شد.
آذری، در پایان سخنانش با تأکید بر کیفیت و غنای درون، بیان داشت که: «در عصر کنونی، پروپاگاندا و فراوانی تعداد عضو حزبی و شعار توخالی، مطلوب نواندیشان عرصه‌ی مدنی نیست بلکه این کیفیت و غنای فحوا و محتوای کنشگری‌هاست که اولویت دارد. پس شایسته آن است که کار را دوراندیشانه، با حداقل تنش ولی با بیشترین کنش و دستاورد پیش برد و از اصول کوتاه نیامد ولی در فروع، به نوآوری پرداخت.»
عثمان عباسی فعال مدنی و روزنامه‌نگار سخنران دیگر این نشست در مورد چالش‌ها و توانمندی‌ها اظهار داشت: «با توجه به فعالیت و آثار عملکرد می‌توان گفت که ما با سه چالش اصلی روبرو بوده‌ایم؛
یکم؛ چالش عرضه: در بخش عرضه‌ی کالای خود(توانمندی، پتانسیل‌ها و داشته‌ها) متناسب با توقع و ظرفیت موجود عمل نشده است.
دوم؛ چالش دریافت داده‌ها و اطلاعات: در این حوزه، به‌شیوه‌ی مناسب در عصر انفجار اطلاعات و دهکده‌ی جهانی به صورت فردی و جمعی موج‌سواریهای اطلاعاتی، پالایش، تجزیه و تحلیل و مدیریت صحیح نشده‌اند. درنتیجه در مقابل این امواج یا منفعل شدیم یا واکنش‌های هیجانی و احساسی از خود نشان داده‌ایم.
سوم؛ گستردگی در رسالت خود تعریفی ارائه‌ی خدمات عام‌المنفعه: نیازها و خلأهای فراوان موجود در جامعه، ما را به سمت ورود به حوزه‌ها ی خدماتی متکثر سوق داده است. این ورودها گاهی منجر به نتیجه‌ی مطلوب نشده است؛ بنابراین پراکندگی در توان و انرژی موجود و بالا رفتن سطح توقع افکار عمومی را در حد ایده‌آل و حتی رادیکال از ما به دنبال داشته است.»
عباسی در پایان سخنانش بر تخصص‌گرایی و حرفه‌ای کار کردن و دنبال مسیرهای متنوع و جدید بودن و پرهیز از منحصر نمودن فعالیت خود تنها به یک مسیر بدون ایجاد خلاقیت و نوآوری تاکید نمود. وی اخلاص در عمل، اتحاد و اعتماد را به عنوان ویژگی برجسته‌ی جماعت یادآوری کرد.
لازم به یاد آوری است که جماعت دعوت و اصلاح اولین میزگرد تخصصی بمباران شیمیایی را در ٧ تیر ١٣٩٥برگزار کرد.
نظرات